Czego nigdy nie powinnaś powiedzieć swojemu dziecku?

Słowa mają wielką moc. Niekiedy mogą zapaść w pamięć na całe życie i być słowami jakie prowadzą nas przez długie lata. Mogą dodawać skrzydeł, otwierać serce ale też ranić bardziej skutecznie i długotrwale niż fizyczny ból. Jakich słów musimy wystrzegać się w kontakcie z naszym dzieckiem? Czego nie wolno nam absolutnie nigdy mówić, by nie stworzyć mu życiowej traumy? Oto przed Wami tylko kilka przykładów tego, czego nie powinno usłyszeć nigdy żadne dziecko!!!

Przestań płakać!

„No,Nie płacz już! Nic Ci się nie stało!” Dziecko przeżywa swoje małe tragedie inaczej niż my. Jeśli płacze, daj mu czas by uporać się ze swoimi emocjami. Cierpliwie poczekaj aż ujdzie z niego negatywna energia, aż dziecko uspokoi się samo. Pozwól mu się wypłakać do woli. Dorośli także tego czasem potrzebują, okaż więc zrozumienie i cierpliwość wobec takiego dziecięcego stanu.

Jak tata wróci to Ci pokaże…

„Dostaniesz za swoje jak tata wróci z pracy”- figura ojca nie powinna budzić lęku w dziecku. Jako rodzic powinien być on postrzegany jako ostoja rodziny, gwarancja bezpieczeństwa. Nie niszcze pozytywnego obrazu taty w dziecięcej głowie, może to przynieść tragiczny skutek na długie lata.

To twoja wina

Kiedy coś się zepsuje, przewróci, rozbije nie obarczaj dziecka winą. To mogło się przytrafić każdemu, dziecko nie może żyć w poczuciu mniejszej wartości z powodu zniszczenia ulubionego wazonu babci albo innego wypadku.

Przyjdzie i Cię porwie

Zły Pan, Babajaga, Cygan- to tylko niektóre z wymyślnych postaci jakie mają nastraszyć nasze dziecko. Tworzymy w ich otoczeniu rzeczywistość potworów, które mogą sprawić im ból, zrobić jakąś krzywdę. Nic dziwnego, że dziecko tworzy potem swoje własne potwory pod łóżkiem, w szafie itd. Sami zaszczepiliśmy w nim ten irracjonalny lęk.

Nie uda Ci się

To rodzice budują wiarę dziecka w siebie i swoje własne siły. Nie wmawiajmy mu, ze nie da rady. Pokażmy, że ufamy jego talentom, mamy wiarę w jego zdolności- tylko tak stworzymy człowieka pewnego siebie i znającego swą wartość. Daj dziecku szansę, pozwól spróbować nim ocenisz.

Jesteś kłamczuchem

Tworzymy dla dziecka jakąś etykietkę, którą później przyjmuje ono za swoją cechę. Gdy wmawiamy maluchowi, że jest leniwy, niezdarny itd wówczas uzna, że naprawdę tak jest i tak właśnie będzie się zachowywał.

Nie lubię/nie kocham

Zdecydowanie najgorsze z całej listy jest właśnie to zdanie. Nie ważne jak źle zachowa się dziecko ani jak bardzo sprawi Ci zawód nie możesz powiedzieć mu, że go nie kochasz. Twoja miłość jest dla niego dożywotnią gwarancją, bezwarunkowym faktem i jedyną stałą wartością w życiu. Rodzicielskie uczucie nie może być zależne od jakichkolwiek okoliczności i dziecko powinno o tym wiedzieć, że zawsze będzie numerem 1 w Twoim sercu.

A jak ty uważasz? Czego jeszcze brakuje na tej liście?