Rola taty w wychowaniu dziecka – z mojej perspektywy

Ojciec, tato, tatuś – to on jest drugą najważniejszą osobą w życiu dziecka. Często mamy mając obsesję bycia tą idealną, najlepszą opiekunką same ograniczają rolę taty w wychowywaniu potomka. To jednak nie jest właściwa droga. Tato jest równoprawnym rodzicem, powinien więc dzielić obowiązki i radości bycia opiekunem. O tym jak ważna jest rola dowiecie się z poniższego tekstu.

Pierwszy wzorzec dla dziecka

Czy macie synka czy córeczkę, to właśnie tato będzie dla nich bohaterem. Ma świecić przykładem i dla małego synka być wzorem dżentelmena, dla dziewczynki stanie się przykładem mężczyzny, ideałem jakiego będzie ona szukała w dorosłości, bo tylko tata daje poczucie bezpieczeństwa jak nikt inny na świecie. Oprócz tego, że tato staje się podstawowym wzorem męskości pełni też inne zadania. Rola ojca w wychowaniu jest inna niż matki ale nie mniej ważna. Dlaczego? Już wyjaśniamy.

Silna i troskliwa ręka

Miłość i troska matki mogą czasami być dla dziecka przytłaczające i hamować rozwój jego samodzielnej i niezależnej osobowości. To tatusiowie lepiej radzą sobie z puszczeniem dziecka w szeroki świat. Są jednak zawsze blisko by wspierać. To ojcowska silna ręka pomaga wyznaczyć dziecku wyraźne granice w życiu. Ustalone zasady są nie do złamania, gdy chodzi o tatę. Mamy zaś częściej przymykają oko i są mniej surowe i wymagające. Ojcowie potrafią stawiać wymagania i egzekwować ich wykonanie. Pomagają tak dziecku stawać się człowiekiem odważnym, zaradnym, pracowitym. To właśnie tata formuje człowieka silnego, radzącego sobie z problemami, niezależnego. Dzięki temu wspomaga rozwój społeczny dziecka i przygotowuje go do przyszłych ról pełnionych w dorosłym życiu. Wymagania jakie stawiamy dziecku sprawiają, że nie wyrasta na niewdzięczne dziecko manifestujące postawę roszczeniową. Tak wychowane pewną ręką ojca dziecko rozumie, że na wszystko w życiu należy uczciwie zapracować. Nie uczy się tylko by brać, ale także by dawać.

Opoka i ostoja rodziny

Spokój i pewność siebie jakie emanują z ojca jest tym ,co sprawia, że zawsze czujemy się przy nim bezpiecznie. Żaden życiowy kryzys nie jest w stanie złamać wiary w tatę, zawsze radzi on sobie ze wszystkimi problemami i wspomaga rodzinę swoją siłą charakteru. Jest on o wiele bardziej stabilny emocjonalnie, potrafi podejść na chłodno i logicznie do różnych sytuacji i dlatego z niektórymi problemami dzieci chętniej przyjdą właśnie do niego, niż do mamy która będzie się zamartwiać i robić im sceny. Tato daje poczucie bezpieczeństwa, dzieci wyrastają więc pewne siebie, odpowiedzialne, bo wiedzą, że mają oparcie właśnie w nim. Mogą mu zaufać. Dziecko pozbawione kontaktu z ojcem może przechodzić wiele problemów w okresie dojrzewania i cierpieć na różne zaburzenia. Nie mając poczucia oparcia w obojgu rodziców dorastające dziecko może sięgnąć po używki, mieć myśli samobójcze, łatwo dawać sobą manipulować innym. Dlatego ważne jest aby zarówno mam jak i tata brali pełny i równy udział w procesie wychowania swojego maluszka, już od pierwszych chwil. Tak by dzielić wszystkie dziecięce radości i smutki, razem uczyć go jak być w przyszłości dobrym, szlachetnym człowiekiem szanującym siebie i ludzi wokoło.